Blog

Erzurum Ekspresi ile Kars Yolculuğu

Efenim o zamanlar Erzurum Ekspresine sadece “pis fakirler” binerdi. Parası olan otobüsle, daha çok parası olan uçakla giderdi. Instagram’ın icat edilmediği zamanlardan bahsediyorum.

Ben Cumhuriyet Ekspresinde tanıştığım ve rakı içiyor diye flört etmeye karar verdiğim beyle dest-i izdivaç eylemiştim ki balayından döner dönmez kendisine Erzurum-Kars-Erzincan görevi verildi. Erzurum’da yalnızdı ama Kars’ta kendisine katılmaya karar verdim ve Erzurum Ekspresine gidiş-dönüş bilet aldım. Tabi yataklı vagondan. Bindim, yerleştim. Bir ben varım koca vagonda bir de kondüktör. Vakitlerden bir öğle vakti, yemek için bir öndeki vagona geçtim, oturdum.

Garson geldi, şaşkın biraz. Buyrun dedi. Yemek yiyeceğim dedim. Gitti, mönü getirdi ama ortam bir garip. Aşçı çıktı mutfaktan, bir kondüktör geldi baktı gitti falan. Allah Allah, üstümü başımı kontrol ediyorum, bir gariplik mi var diye.

Neyse yemeğimi ısmarladım, hayır yani bin kez tren yolculuğu yaptım, biliyorum usulü ama bu lokanta farklı. İkram ikram üstüne ve tek ben varım. Baktım mezeler doldu masaya “iyi o zaman bir tek rakı alayım” dedim, geldi mi demiryolu dublesi. Vay arkadaş!

Garsonla sohbet ediyorum bu arada. Çok şaşkınlar çünkü tren zaten boş, yemekli vagon bomboş ve bir kadın yemek yiyor. Aşçı ana yemeğimi hazırladı bu arada ama böyle bakakaldım yemeğe. Kendimi Doğu turuna çıkmış bir kraliçe gibi hissetmeme ramak kalmış, bir maiyetim eksik. Demiryolunda ondan daha leziz bir yemek hazırlanmamıştır.

Neyse efenim konu şu. Kars trenine o kadar az insan biniyor ki çok kez yemek yapmadan, servis açmadan kapatıyorlarmış yemekli vagonu. Ama yol uzun, ne yiyor insanlar? Tabi ki yanlarında ne varsa onu. Parası olanın trende işi ne dediler hatta. Dönüşünüz kesin uçakla olacak dediler bir de. Dönüş biletim de var dedim. Pişman olacaksınız dediler. Yine de keyfimi kaçırmayı başaramadılar.

Dedim ya o zaman Instagram yoktu. Yoksa ben de bilirdim vıjırt vıjırt foto çekmeyi. Ama onun yerine kitap okuyup, rakım gelince yemekli vagona teşrif ederek tamamladım yolculuğumu. Şimdi yemekli vagonda alkol var mı bilmiyorum, eğer yoksa ben neyleyim Kars yolculuğunu?

Bu foto da o yolculukta çektirdiğim tek fotoğraf. Dönüşte de güzel içtim. Güzel memleketin şerefine. 2008 Ekim sonuydu. #konvansiyoneltren

Tanışırız elbet. :)

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.